Παθήσεις των τριχών

Υπάρχουν διάφορες παθήσεις που αφορούν στο τριχωτό της κεφαλής.  Υπάρχουν κυρίως δύο περιπτώσεις διαταραχών, οι διαταραχές στο χρώμα των τριχών και οι διαταραχές στην ποσότητα των τριχών.  Κάποιες από τις παθήσεις αυτές είναι κληρονομικές και κάποιες άλλες όχι.  Για να γίνει η διάγνωση μιας πάθησης θα πρέπει ο γιατρός να λάβει υπόψιν του το ιστορικό του ασθενή και εκτός από την κλινική εικόνα που θα έχει, θα πρέπει να προβεί και σε κάποιες άλλες εξετάσεις.  Αυτές είναι κάποιες αιματολογικές εξετάσεις, το τριχορριζόγραμμα και αν χρειάζεται η βιοψία.   Οι νόσοι των τριχών μπορεί να αφορούν α) στη δυσπλασία και δυστροφία των τριχών, β)σε αλλοιώσεις του χρώματος των τριχών όπως είναι η απότομη λεύκανση των τριχών και γ)στην πυκνότητα των τριχών δηλαδή σε αλλαγές όσον αφορά το πάχος ή τον αριθμό των τριχών.   Παρακάτω θα αναλύσουμε κάποιες συνήθεις παθήσεις των τριχών  

Πυοδερματίτιδες

Πυοδερματίτιδα ονομάζεται η φλεγμονή του δέρματος και των εξαρτημάτων του, που οφείλεται σε εξωγενή μόλυνση από διάφορα είδη μικροβίων.  Τα μικρόβια συνήθως προσβάλλουν το δέρμα από έξω προς τα μέσα και σπανιότερα από μέσα προς τα έξω, όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις σηψαιμίας.   Η κλινική εικόνα της πυαδερματίτιδας εμφανίζει μεγάλη ποικιλία, ανάλογα με το είδος του μικροβίου, την εντόπιση αλλά και την ανοσολογική κατάσταση του ατόμου.Έτσι μπορεί να έχουμε επιφανειακές και εκτεταμένες βλάβες, αλλά σε άλλη περίπτωση να έχουν προσβληθεί βαθύτερα τμήματα του δέρματος και εξαρτήματα του. Αρκετές φορές συνυπάρχουν και πάνω από δύο μικρόβια.   Το επίπεδο του δέρματος και ο ιστός στον οποίο εντοπίζεται η φλεγμονή δημιουργούν τις διάφορες κλινικές εικόνες.  

Θυλακίτιδα

Είναι η φλεγμονή που εμφανίζεται στον θύλακα της τρίχας και οφείλεται σε σταφυλόκοκκο.  Μπορεί να παρουσιαστεί σε όλα τα σημεία του σώματος στα οποία υπάρχουν τρίχες.  Ανάλογα με τη θέση που εκδηλώνεται η λοίμωξη, έχουμε τις παρακάτω μορφές θυλακίτιδας.   α)Δοθιήνας   Είναι εν τω βάθει θυλακίτιδα, που οφείλεται στο χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο και χαρακτηρίζεται από έντονα τοπικά φλεγμονώδη φαινόμενα, τα οποία καταλήγουν σε σχηματισμό πύου και νέκρωση.   β)Ψευδάνθρακας   Πολλοί δοθιήνες σε μικρή δερματική περιοχή. Η κατάσταση αυτή είναι γνωστή ως ψευδάνθρακας και εντοπίζεται κυρίως στον αυχένα των ανδρών. Σαν κατάσταση είναι αρκετά πιο επώδυνη από το δοθίηνα..  

Δερματοφυτιάσεις

Οι δερματοφυτιάσεις, οφείλονται σε μύκητες που προσβάλλουν το σώμα τις τρίχες και τα νύχια. Ταξινομούνται με βάση την εντόπιση τους στο σώμα του ασθενούς σε :  

• Δερματοφυτιάσεις του τριχωτού της κεφαλής.

• Δερματοφυτιάσεις του ψιλού (άτριχου) δέρματος.

• Δερματοφυτιάσεις των μηροβουβωνικών πτυχών.

• Δερματοφυτιάσεις των μεσοδακτύλιων πτυχών.

• Ονυχομυκητιάσεις ποδιών και χεριών.

 

Φθειρίαση του τριχωτού της κεφαλής

Η φθειρίαση του τριχωτού της κεφαλής αποτελεί ακόμη και σήμερα συχνό νόσημα και παρουσιάζεται με τη μορφή μικρών επιδημιών, που ξεκινούν κυρίως από παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία.  Οφείλεται στην ψείρα του τριχωτού της κεφαλής η οποία συνήθως αποικεί πίσω από τα αυτιά και στην ινιακή χώρα του κεφαλιού.  Σπανίως μπορεί να υπάρχει φθειρίαση και στο γένι.   Μπορεί να μεταδοθεί ακόμη και από μολυσμένες βούρτσες, χτένες μαλλιών, καπέλα και άλλα είδη τα οποία χρησιμοποιούνται από κοινού με κάποιον ασθενή.  Στη μετάδοση συντελεί επίσης και το επίπεδο καθαριότητας του ατόμου.   Οφείλεται στην ψείρα του τριχωτού της κεφαλής, ένα επίμηκες γκριζόασπρο άπτερο (χωρίς φτερά) έντομο, μήκους 3-4 χιλ„ με πόδια κατάλληλα να προσκολλώνται στις τρίχες της κεφαλής και πολύ σπάνια στο γένειο. Το θηλυκό ζει περίπου ένα μήνα και γεννά 7-10 αυγά (κόνιδες) ημερησίως, τα οποία προσκολλά στερεά στις τρίχες. Σε 8 περίπου μέρες εξέρχονται οι νύμφες (στάδια εξέλιξης των εντόμων: αυγά-προνύμφες-νύμφες-έντομα) που χρειάζονται άλλες 8 ημέρες για να γίνουν τέλεια έντομα.  Οι ψείρες τρέφονται αποκλειστικά με το αίμα των διάφορων θηλαστικών, στα οποία παρασιτούν.  

Απλή πιτυρίαση τριχωτού κεφαλής

Πιτυρίαση (κοινώς πιτυρίδα) ονομάζεται η πτώση των κυττάρων της κεράτινης στιβάδας της επιδερμίδας του κεφαλιού σε μεγαλύτερο βαθμό από το φυσιολογικό, χωρίς κλινικό σημείο φλεγμονής και μπορεί μερικές φορές να συνυπάρχει με σμηγματόρροια ή αραίωση των μαλλιών.  Σπάνια τη συναντάμε στα παιδιά.  Συχνά μπερδεύεται και με την ψωρίαση ή τη σμηγματορροϊκή δερματίτιδα μιας και όλα έχουν ως κοινό σημείο την απόπτωση των λεπιών.  Διακρίνεται στην ξηρή πιτυρίδα, όταν υπάρχουν ξηρά λέπια και στη λιπαρή πιτυρίδα, όταν υπάρχει λίπος από την έκκριση των σμηγματογόνων αδένων. Αν η ξηρή πιτυρίδα δεν καταπολεμηθεί, θα εξελιχθεί σε λιπαρή. Στη λιπαρή πιτυρίδα δημιουργείται στρώμα λίπους στο τριχωτό της κεφαλής, με αποτέλεσμα ερεθισμούς, κνησμό και θανή πτώση των μαλλιών. Επιμέλεια κειμένου Βίκυ Στεργίου Καθηγήτρια Κομμωτικής Εργασία μαθητών ΙΕΚ Πηγές: Βιβλία ΤΕΕ