Πρόκειται για λοιμώξεις από ιούς των ανθρώπινων θηλωμάτων. Στην οµάδα των ιών
HPV οφείλονται τα νοσήµατα µυρµηκιές και οξυτενή κονδυλώµατα τα οποία δεν ξεχωρίζουν µορφολογικά. Μεγάλη σηµασία στη πρόγνωση και εκτίµηση του κινδύνου στην εξέλιξη των βλαβών προς καρκίνωµα, έχει η ταυτοποίηση του ιού για βλάβες των βλεννογόνων των γεννητικών οργάνων και του στόµατος ή του λάρυγγα.
Οι µυρµηκιές οφείλονται σε διηθητό ιό που προσβάλει όλες τις ηλικίες αλλά ιδιαίτερα την παιδική και εφηβική, όπως επίσης και τα δύο φύλα. Η επίπτωση των µυρµηκιών αυξάνεται σε ασθενείς µε διάφορα λεµφώµατα ή σε ασθενείς που παίρνουν ανοσοκατασταλτικά φάρµακα.Παρατηρούµε ότι ο οργανισµός ευαισθητοποιείται προς τον ιό των µυρµηκιών ανάλογα µε την ανοσολογική του κατάσταση.
Ο χρόνος επώασης των µυρµηκιών κυµαίνεται από 1- 24 µήνες και κατά µέσο όρο 4 µήνες. Εντοπίζονται στα χέρια, στα πόδια και στο πρόσωπο.
Αρχικά έχουµε την εµφάνιση µιας βλάβης για µεγάλο χρονικό διάστηµα. Συνήθως όµως λόγω αυτοενοφθαλµισµού από τα χέρια στα πόδια ή και αντιστρόφως οι βλάβες πολλαπλασιάζονται και γίνονται πολλές. Επίσης ο τραυµατισµός υποβοηθά τον ενοφθαλµισµό του ιού. Η µεταβίβαση της νόσου γίνεται µε άµεση ή έµµεση επαφή µε διάφορα κοινόχρηστα αντικείµενα ή τη χρησιµοποίηση κοινόχρηστων χώρων λ.χ. πισίνες.
Οι κοινές μυρμηκιές αποτελούνται από υποστρόγγυλα βλατιδώδη επάρµατα ξηρά και σκληρά στη σύσταση. Έχουν νώµαλη επιφάνεια, µυρµηκιώδη και θηλωµατώδη. Η διάµετρος τους είναι από 1- 10 χιλιοστά ή και µεγαλύτερης, µε χρώµα υποκίτρινο.
Εντοπίζονται εκλεκτικά στη ραχιαία επιφάνεια των χεριών και των δακτύλων και στα παιδιά κάτω των 12 ετών εµφανίζονται επιπλέον και στις κνήµες. Μπορεί να εντοπιστούν και σε άλλα µέρη του σώµατος όπως στα πόδια, στα γόνατα και σπανιότερα στο κορµί και στο τριχωτό της κεφαλής. Ένα µέρος που µπορεί να εµφανιστεί και είναι αρκετά επώδυνο είναι στο παρωνύχιο. Μια µυρµηκιά µπορεί να παραµείνει αµετάβλητη για µήνες και χρόνια ή µπορεί να εξαφανιστεί µετά από λίγο χρόνο. Υπάρχει επίσης περίπτωση να εµφανιστεί ταχέως ένας µεγάλος αριθµός µυρµηκιών σε µικρό χρονικό διάστηµα.
Ένας τραυµατισµός µπορεί να επιφέρει µέσω ενοφθαλµισµού του ιού την εµφάνιση µυρµηκιών. Αυτό το φαινόµενο λέγεται «φαινόµενο Kӧebner».
Σπάνια είναι η κακοήθης εξαλλαγή των κοινών µυρµηκιών. Όταν οι κοινές µυρµηκιές εντοπίζονται στα γεννητικά όργανα, κυρίως του άνδρα, διατηρούν τους µορφολογικούς χαρακτήρες των µυρµηκιών.
Οµαλές µυρµηκιές
Οι οµαλές µυρµηκιές αποτελούνται από πολυάριθµες επιδερµικές βλατίδες λείες, επίπεδες ή ελαφρώς επαρµένες. Έχουν χρώµα φυσιολογικό ή γκριζοκίτρινες - φαιοκίτρινες ή και µελαγχρωµατικές. Η διάµετρος των βλατίδων κυµαίνετε από 1-5 χιλιοστά ή και µεγαλύτερες και το σχήµα τους είναι κυκλικό ή πολυγωνικό. Ο αριθµός των βλαβών µπορεί να είναι µικρός ή εκατοντάδες και θυµίζουν κεφαλάκι καρφίτσας.
Εντοπίζονται στο πρόσωπο (µέτωπο, παρειές, γύρω από το στόµα) και στη ραχιαία επιφάνεια των χεριών και των κνηµών.
Το φαινόµενο Köebner µπορεί να παρατηρηθεί ακόµα και στις οµαλές µυρµηκιές και µάλιστα συχνότερα από ότι στις κοινές µυρµηκιές.
Οι οµαλές µυρµηκιές παραµένουν για αρκετό χρονικό διάστηµα για πολλά χρόνια ή εξαφανίζονται ξαφνικά µετά από λίγες εβδοµάδες ή µήνες. Μπορούν δηλαδή να θεραπευτούν αυτόµατα, πιθανότερα λόγω σχηµατισµού αντισωµάτων.
Θηλωµατώδεις µυρµηκιές
Εµφανίζονται συνήθως στους άνδρες. Είναι ανώµαλες στο πρόσωπο και στο λαιµό και συχνά συρρέουν. Οι θηλωµατώδεις µυρµηκιές συχνά σχηµατίζουν µικρές οµάδες και µάλιστα στο γένι και στο τριχωτό της κεφαλής των ανδρών.
Μυρµηκιές των πελµάτων
Οι πελµατιαίες µυρµηκιές είναι θηλωµατώδεις επεξεργασίες και εµφανίζονται στα πέλµατα σαν µια κυκλική βλάβη µε τραχιά και υπερκερατωσική επιφάνεια όπου περιβάλλεται από ένα λείο κολλάρο παχιάς κερατίνης. Όταν πιέζονται από το βάρος του σώµατος αναπτύσσονται προς το βάθος κάτω από την επιδερµίδα και είναι πολύ επώδυνες σε σηµείο που να δυσκολεύεται η βάδιση. Οι περισσότερες µυρµηκιές εµφανίζονται σε σηµεία µε µεγαλύτερη πελµατιαία πίεση και στις γυναίκες οι βλάβες εντοπίζονται στο πρόσθιο µέρος του πέλµατος και κάτω από τα δάχτυλα.
Η εικόνα τους παρουσιάζεται σαν δίσκοι µάζες ή σαν µικροί σκληροί πολυγωνικοί κόκκοι. Στην επιφάνειά τους παρατηρούνται µαύρα στίγµατα τα οποία αποτελούν θροµβωµένα αγγεία, ενώ οι ακρολοφίες της πελµατικής επιφάνειας δε συνεχίζονται στην επιφάνεια της µυρµηκιάς. Τις περισσότερες φορές καλύπτονται από υπερκεράτωση. Αν η απόξεση συνεχισθεί τότε έχουµε τη δηµιουργία στιγµοειδής αιµορραγίας λόγω αποκοπής των επιµηκυσµένων θηλών του χορίου.
Επίσης οι µυρµηκιές των πελµάτων µπορεί να συρρέουν έχοντας τη δηµιουργία µεγάλων πλακών µε εµφάνιση «µωσαϊκού». Με αυτή τη µορφή οι µυρµηκιές είναι πολύ επώδυνες. Η πορεία τους είναι ποικίλη, µπορεί να υποχωρήσουν αυτόµατα κυρίως στα παιδιά, ενώ στα άτοµα που έχουν υπεριδρωσία ή ορθοπεδικά προβλήµατα η κατάσταση είναι πιο επίµονη.
Κρυπωτός Δημήτριος
Ιατρός Παθολόγος
Αξιολογήστε το Άρθρο