Η
ιλαρά είναι µια ιογενής λοίµωξη του ανωτέρου αναπνευστικού συστήµατος και του δέρµατος, η οποία οφείλεται σε ένα
RNA ιό της οµάδας των παραµυξοϊών. Ο ιός διασπείρεται και µολύνει µέσω της αναπνευστικής οδού µε τα σταγονίδια λόγω όµως του εµβολιασµού σε µεγάλο µέρος του πληθυσµού έχουν ελαττωθεί σηµαντικά τα κρούσµατα.
Είναι περισσότερο συχνή το χειµώνα και την άνοιξη.Οι ηλικίες στις οποίες εµφανιζότανε συχνότερα πριν την εφαρµογή του µαζικού εµβολιασµού είναι 5-10 ετών. Τα βρέφη µέχρι την ηλικία των 6 µηνών έχουν ανοσία από µητρικά αντισώµατα. Η νόσος προσβάλλει άτοµα τα οποία δεν έχουν νοσήσει και έρχεται κατά επιδηµίες. Ο χρόνος επώασης είναι 10-12 ηµέρες. Κατόπιν εµφανίζεται πυρετός, κακοδιαθεσία, ρινίτιδα, επιπεφυκίτιδα, αρθραλγίες και επίµονος ξηρός βήχας, τα οποία υποχωρούν σε διάστηµα λίγων ηµερών. Στο πρόδροµο ή καταρροϊκό στάδιο παρουσιάζονται µικρές λευκωπές κηλίδες µε κόκκινη περιφέρεια (κηλίδες Koplik) στην εσωτερική επιφάνεια των παρειών. Έπειτα ακολουθεί το λεγόµενο εξανθηµατικό στάδιο όπου παρουσιάζεται το εξάνθηµα γύρω στην 4η- 5η ηµέρα µε πολυάριθµες ερυθρού χρώµατος κηλίδες και µικρές βλατίδες στο πρόσωπο, πίσω από τα αυτιά και στο ανώτερο τµήµα του τραχήλου. Επεκτείνεται στον κορµό και στα άκρα σε διάστηµα 3 ηµερών µε τάση συρροής των βλαβών.
Ο βήχας και ο πυρετός χειροτερεύουν. Λίγες µέρες µετά υποχωρεί ο πυρετός και µετά την 7η µέρα υποχωρεί και το εξάνθηµα. Μερικές φορές δηµιουργείται λεπτή απολέπιση του δέρµατος. Αφού υποχωρήσουν τα συµπτώµατα ο άρρωστος εισέρχεται στο τρίτο στάδιο όπου είναι το στάδιο της ανάρρωσης.
Η ιλαρά προκαλεί επιπλοκές στο αναπνευστικό και νευρικό σύστηµα όπως και σε άλλα συστήµατα. Επιπλοκές που δηµιουργούνται από το νευρικό σύστηµα και που είναι πιο σπάνιες είναι: η εγκεφαλίτιδα και κάνει την εµφάνισή της συνήθως µια βδοµάδα µετά την εµφάνιση του εξανθήµατος και εκδηλώνεται µε διέγερση, εµετούς, σπασµούς και τελικά κώµα. Όσοι επέζησαν έχουν µόνιµη εγκεφαλική βλάβη και καθώς σταδιακά επιδεινώνεται εκδηλώνεται µετά από χρόνια η υποξεία σκληρυντική παρεγκεφαλίτιδα. Οφείλεται πιθανόν σε διαταραχή της κυτταρικής ανοσίας µε αποτέλεσµα να παραµένει ο ιός για πολλά χρόνια στα κύτταρα του εγκεφάλου.
Στο αναπνευστικό σύστηµα οι συχνότερες επιπλοκές είναι η
ωτίτιδα,
παραρρινοκολπίτιδα και
βρογχοπνευµονία. Η εµφάνιση των επιπλοκών δηµιουργείται από την συνέχιση του πυρετού µετά την εκδήλωση του εξανθήµατος. Στα βρέφη µπορεί να εµφανιστεί βρογχιολίτιδα, πνευµονία ή λαρυγγίτιδα. Άλλες επιπλοκές είναι αιµορραγική ή µαύρη ιλαρά µε χαρακτηριστικά τον πυρετό, αιµορραγίες από πολλά όργανα και προσβολή του νευρικού συστήµατος. Επίσης άλλες επιπλοκές είναι η θροµβοπενία, η κερατίτιδα, η οπτική νευρίτιδα, η µυοκαρδίτιδα, η σκωληκοειδίτιδα, η αναζωπύρωση παλιάς φυµατίωσης και πολλές άλλες. Σε περίπτωση προσβολής µιας εγκύου γυναίκας µπορεί να υπάρξει πρόωρος τοκετός ή θάνατος του εµβρύου
Κρυπωτός Δημήτριος
Ιατρός Παθολόγος
Αξιολογήστε το Άρθρο